Nieuw schip, nieuwe rang, (bijna) zelfde bemanning

Hallo!

Begin april ben ik na een lang verlof eindelijk aan boord gegaan. De planning zat niet helemaal rond, dus even wat langer thuis geweest en ook nog even op kantoor mee gewerkt, maar eindelijk zit ik aan boord van de Audax. Zondag 3 april ben ik met een paar collegae naar Malaga gevlogen en vanaf daar heeft de agent ons naar Gibraltar gebracht. Maandag was gelijk een drukke dag met overdracht en dergelijke zaken, maar omdat dit m’n eerste reis als tweede stuurman wordt op een nieuw schip, hebben we er wat meer aandacht aan besteed dan wanneer je op een zelfde schip terug komt in de zelfde functie.

De eerste week is voorbij gevlogen. Vanwege wat slecht weer op de Golf van Biskaje zijn we een tijdje op de Middellandse Zee onder Spanje blijven drijven. Daardoor kon ik mooi wat tijd besteden aan mezelf goed in te lezen op de brug. Daarnaast hebben we een extra eerste stuurman aan boord, en zo kon ik samen met de derde stuurman gelijk wat open staande safety klusjes bekijken.

Na een weekje drijven (en af en toe wat terug varen wanneer we te ver af dreven) zijn we aan onze reis naar het hoge noorden begonnen. Er zijn wat service engineers aan boord om samen met onze eigen machinisten wat kinderziektes aan te pakken in de machine kamer. Voor wat reserve onderdelen zijn we via Brest gevaren. Dat ligt iets oostelijker dan het west puntje van Frankrijk waar je normaal om heen zou varen, dus het was niet echt om varen. Het was wel een heel leuk stuk varen, aangezien de aanloop naar het meeting point precies in mijn wacht viel. Samen met de kapitein en de wachtsman hebben we het laatste stuk gevaren, de boeg in de wind gedraaid en even gedreven zodat de spare parts uit het launch bootje gehesen konden worden. Daarna een bijna 180 graden bocht gedraaid om weer terug te varen en onze oorspronkelijke route te vervolgen. Tijdens dit alles heb ik nagenoeg alles zelf mogen doen; dat is de koers bepalen, de roerganger aan sturen en de telegraaf bedienen (of te wel gas geven)! En het ging super! Enige commentaar van de kapitein: geef maar wat meer vermogen bij zo’n draai, de motoren zijn niet van porselein.. Echt een leuke wacht!

Daarna zijn we rustig door gevaren, Het Kanaal in, Dover Strait voorbij, en ondertussen zijn we Nederland ook voorbij. In het kanaal hebben we nog even rustig aan gevaren om een oude storm op de Noordzee voor ons voorbij te laten gaan, maar nu varen we weer volle bak om de volgende depressie voor te blijven zodat we voor de kust van Noorwegen zijn voor het weer gaat spoken op de Noordzee.

Onze bestemming is Sabetta in Rusland. We varen de Noordkaap weer voorbij, en in plaats van zuid van Nova Zembla via de Kara Gate te varen, gaan we nu noord van Nova Zembla langs. Dit alles omdat oost van Nova Zembla de zee dichtgevroren is met ijs van 50-150 cm dik. Als je om de noord gaat is dat eerst een stukje om varen, maar wel een ijsvrij stuk omvaren. Als je via de zuid gaat is dat over het geheel genomen een kortere afstand van Noordkaap tot Sabetta, maar het stuk wat je door het ijs moet varen langer. En ook al zijn we een schip met super ijsklasse, ijs ontwijken heeft nog altijd de voorkeur.

Na Sabetta is het plan om naar Zeebrugge te varen. Maar dat is voorlopig nog ver weg. Eerst maar eens zien hoe het schip zich gaat gedragen in het ijs, en dan kijken we na het lossen wel weer hoe het verder gaat. Gelukkig is er al wel een en ander op gelijnd om tegen die tijd al af te lossen, zodat ik wel bij de bruiloft van Casper en Marleen kan zijn!

De sfeer erg goed. Er gaat een stuk minder kapot dan op de Red Zed schepen, en de werkdruk is daardoor op normaal niveau. Na het eten is er dan ook tijd voor wat gezelligheid; met z’n alle Call of Duty spelen via het netwerk!

Ik kijk heel erg uit naar het varen in het ijs, dan gaan we eindelijk zien of het schip ook daadwerkelijk kan waar het voor gebouwd is.

Ik houd jullie op de hoogte,
Groeten, Thijs