Weer aan boord!

Na een fantastisch lange zomer kreeg ik vorige week maandag ineens een mailtje dat ik twee dagen later naar Singapore zou vliegen. Zo werd nog een weekje thuis motor rijden, barbecueën en zeilen ineens een weekje eerder aan boord dan verwacht.

Dit keer zit ik op een ander schip van Fairstar, de Fjell. Net wat ouder, net wat kleiner, maar een stuk ‘gezelliger ingericht’. Dat komt neer op wel een lekker vloerkleedje in je hut, een bureau wat allemaal net wat beter is en een brug die wat compacter is. Niet beter of slecht, gewoon anders. Voor mij een nieuw schip dus, maar door het wisselen van de bemanning, zijn er een paar collega’s van de Finesse aan boord.

De eerste week zit er nu op, en in die week hebben we vooral ten anker gelegen. In Singapore is al het staal van de vorige lading van dek gehaald, en werd het dek weer helemaal glad gemaakt. Lokaal bedrijf, niet duur, ook niet echt goed. De bemanning gaat het hier nog druk mee krijgen om het wel echt glad te maken, zonder putten en opstaande randen.. Tijdens het anker liggen heb ik rustig de tijd gehad om me bekend te maken met de brug apparatuur hier. Daarnaast gaan m’n taken voor het onderhoud van alles wat met safety te maken heeft gewoon door, en zo leer ik het schip snel kennen.

Vanochtend, donderdag, was het werk wat in Singapore gedaan kan worden klaar. Dat betekent dat er niet langer een reden is om op een betaalde ankerplek te blijven liggen. Echter is er voorlopig nog geen nieuwe lading voor de Fjell. De planning is om begin oktober in Vung Tau, Vietman zijn voor voorbereidingen voor de volgende lading. Waarschijnlijk blijven we tot die tijd OPL liggen. Of te wel: Off Port Limits. Daarom hebben we de ankerplek bij Singapore verlaten. Gelukkig gebeurde dit nog net in mijn wacht, waardoor ik dus gelijk een stukje heb mogen varen. Eerst de drukke East-bound lane (oost gaand verkeer) over steken, en daarna mooi je baantje volgen door de West-bound lane. Leuk druk stuk om te varen! Een uur of 3 later waren we uit Singapore Straight. Buiten alle Port Limits, OPL dus. Daar hebben we ons anker laten vallen en zullen we voorlopig blijven liggen. Dat is ofwel tot we een korte tussendoor lading krijgen, ofwel dat we naar binnen port limits zullen moeten gaan om vers water te laden. Op zee kunnen we zelf water van zout naar zoet omzetten, als we ten anker liggen is daar niet genoeg warmte voor over van de motor.

Voorlopig wordt het dus weer rustig anker liggen, overdag m’n safety onderhoud doen en ‘s avonds uitkijken naar verdachte kleine bootjes.. Je weet het tenslotte maar nooit of er niet nog een verdwaalde piraat rond dwaalt..

Zodra ik weer nieuws heb laat ik het horen!

Groeten, Thijs